Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί ιδιοκτήτες ηλικιωμένων σκύλων είναι το αλτσχάιμερ.
Το πρώτο σύμπτωμα της νόσου είναι ότι ο σκύλος χάνει την ικανότητα του προσανατολισμού. Για παράδειγμα ο σκύλος φτάνει σε μία γωνία και δεν γνωρίζει πώς να φύγει από εκεί. Ή στέκεται ακίνητος μπροστά στο μπολ του νερού με ένα ύφος που εκφράζει «τι θέλω εδω;». Με λίγα λόγια, ο σκύλος αρχίζει όλο και πιο συχνά να βρίσκεται σε μία κατάσταση εκτός τόπου και χρόνου.
Επίσης η βόλτα μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε μία «βόλτα ακινησίας» καθώς ο σκύλος μπορεί να σταματήσει σε ένα σημείο και να το μυρίζει ατέρμονα. Σε αρκετές περιπτώσεις ο ηλικιωμένος σκύλος δεν αναγνωρίζει παλιούς του φίλους και χαιρετάει ξένους ανθρώπους σαν να τους ξέρει από παλιά.
Άλλα συμπτώματα της νόσου μπορεί να είναι πανικός σε οικείο περιβάλλον, επιθετικότητα, φόβος απομόνωσης, αδιαφορία και ανορεξία.
Αιτίες της νόσου
Κάποιοι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι το υπρβολικό βάρος, η κατάθλιψη, η μειωμένη άσκηση και ο διαβήτης. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει η έλλειψη φολικού οξέος, βιταμίνης Β6 και Β12. Ειδικά η Β12 έχει μία κεντρική λειτουργία στη συντήρηση του Myelinscheide που είναι μία προσθετική μεμβράνη στα κύτταρα του εγκεφάλου. Στην περίπτωση όπου υπάρχει έλλειψη Β12, η μεμβράνη αυτή μειώνεται, με αποτέλεσμα να μειώνεται επίσης η μεταφορά των ερεθισμάτων μεταξύ νευρικών κυττάρων. Αυτό σημαίνει πως η σκέψη γίνεται πιο αργή και η μνήμη αρχίζει να εξασθενεί. Μεγάλο επίσης ρόλο στην προστασία της μεμβράνης παίζει η Ω3.
Κάποιοι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι το υπρβολικό βάρος, η κατάθλιψη, η μειωμένη άσκηση και ο διαβήτης. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει η έλλειψη φολικού οξέος, βιταμίνης Β6 και Β12. Ειδικά η Β12 έχει μία κεντρική λειτουργία στη συντήρηση του Myelinscheide που είναι μία προσθετική μεμβράνη στα κύτταρα του εγκεφάλου. Στην περίπτωση όπου υπάρχει έλλειψη Β12, η μεμβράνη αυτή μειώνεται, με αποτέλεσμα να μειώνεται επίσης η μεταφορά των ερεθισμάτων μεταξύ νευρικών κυττάρων. Αυτό σημαίνει πως η σκέψη γίνεται πιο αργή και η μνήμη αρχίζει να εξασθενεί. Μεγάλο επίσης ρόλο στην προστασία της μεμβράνης παίζει η Ω3.
Ακόμη η κορτιζόλη, η ορμόνη του άγχους, επηρεάζει τις πιθανότητες να εμφανίσει ο σκύλος μας αλτσχάιμερ. Ένας συνεχώς αυξημένος δείκτης κορτιζόλης μπορεί να προκαλέσει μόνιμες βλάβες στον εγκέφαλο, αφήνοντας σημάδια στον ιππόκαμπο, στο τμήμα δηλαδή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την μνήμη. Παράλληλα η αυξημένη κορτιζόλη προκαλεί αϋπνίες, οπότε ένας φαύλος κύκλος ξεκινάει καθώς ο σκύλος που δεν έχει κοιμηθει το βράδυ είναι πιο ευαίσθητος την επόμενη ημέρα, που σημαίνει ότι αγχώνεται πιο εύκολα.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Η σύνδεση μεταξύ αλτσχάιμερ και κορτιζόλης δείχνει ότι πρώτα απ’όλα πρέπει να βοηθήσουμε τον σκύλο μας με ένα management κατά του άγχους. Μπορούμε να προσπαθήσουμε είτε συμπεριφοριολογικά είτε με διάφορα διατροφικά συμπληρώματα κι αν χρειάζεται ακόμα και με κάποια φαρμακευτική αγωγή.
Μερικές έρευνες έχουν δείξει ότι η χρήση του Ginkgo biloba, γνωστό από την ανθρώπινη ιατρική, μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα. Μία αλλαγή στη διατροφή είναι επίσης σημαντική, προσαρμόζοντας τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία στις ανάγκες των ηλικιωμένων σκύλων.
Υπεύθυνη κειμένου: Ρεγγίνα Μπίμπα, Διατροφολόγος και Σύμβουλος εναλλακτικών θεραπειών για σκύλους και γάτες
Εάν χρειάζεστε ένα ειδικό διαιτολόγιο για το σκύλο σας, πατήστε εδώ.
