Από την τρίτη εβδομάδα ζωής, τα κουτάβια αποκτούν την ικανότητα να κάνουν την φυσική τους ανάγκη από μόνα τους. Μέχρι τότε είναι απαραίτητο η μάνα τους να τους γλύψει σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος, προκαλώντας την αφόδευση.
Από την πέμπτη εβδομάδα ζωής, τα κουτάβια αρχίζουν να ελέγχουν τους σφιγκτήρες τους και ενστικτωδώς πηγαίνουν και λερώνουν κάπου έξω από την φωλιά του.
Μεγαλώνοντας και ακολουθώντας πάντα τη μαμά τους, απομακρύνονται όλο και πιό πολύ από την φωλιά τους και μάλιστα επιλέγουν ένα συγκεκριμένο σημείο.
Η πρώτη λοιπόν εκπαίδευση τουαλέτας γίνεται ήδη από την μάνα των κουταβιών και όταν τα κουτάβια φτάνουν στο σπίτι μας, εμείς δεν έχουμε παρά να του δείξουμε τον καινούργιο χώρο ανακούφισης και να φροντίσουμε για άμεση πρόσβαση σε αυτόν.
Στις περιπτώσεις όμως που ένα κουτάβι δεν είχε την δυνατότητα να ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ βασιζόμενο του ένστικτου του κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του, είμαστε εμείς υπεύθυνοι να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες ούτως ώστε να μπορεί να λειτουργήσει ενστικτωδώς.
Υπεύθυνη κειμένου: Ρεγγίνα Μπίμπα, Διατροφολόγος και Σύμβουλος εναλλακτικών θεραπειών για σκύλους και γάτες