Σκυλιά μεταξύ υπερκόπωσης και κατάθλιψης

Σε μία κοινωνία που τα σκυλιά δεν μπορούν να είναι απλώς σκυλιά και αντιμετωπίζονται από τους ανθρώπους τους είτε με φιλόδοξες απαιτήσεις είτε με πλήρη αδιαφορία για τις φυσιολογικές τους ανάγκες, τα σκυλιά αυτά όλο και περισσότερο τα βλέπουμε να βρίσκονται κάτω από το φάσμα του συνδρόμου της υπερκόπωσης ή της κατάθλιψης.

Κανένας σκύλος από μόνος του δεν θα επέλεγε να πάει για 4 με 6 ώρες βόλτα και στη συνέχεια να παρακολουθήσει μαθήματα agility. Επίσης δεν θα επέλεγε να περάσει μόνος του 10 ώρες μέσα σε ένα κλειστό χώρο. Και σίγουρα δεν θα είχε στο πρόγραμμά του να συναντήσει σε μία εκδήλωση άλλα 50 σκυλιά και να είναι αναγκασμένος να κάνει δημόσιες σχέσεις.

Τι θα έκανε ένας σκύλος αν μπορούσε ελεύθερα να επιλέξει;

Σχετικά με το παραπάνω ερώτημα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον οι ανακαλύψεις του Günther Bloch ο οποίος παρατήρησε την καθημερινότητα ελεύθερων αδέσποτων σκυλιών που ζούσαν χωρίς ανθρώπινες παρεμβάσεις εκτός από εκείνη του τακτικού ταϊσματος. Ο Bloch παρατήρησε λοιπόν ότι τα σκυλιά, κατά τη διάρκεια του 24ώρου, είναι δραστήρια κατά μέσο όρο 3,3 ώρες το καλοκαίρι και 4,7 ώρες το χειμώνα. Σε αυτό το διάστημα, τα σκυλιά ασχολιούνται 30% με την προστασία και την ασφάλεια της περιοχής τους, 40% με την έρευνα του περιβάλλοντος, την αναζήτηση τροφής, το τάισμα και 30% με το παιχνίδι. Τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας τα σκυλιά γλαρώνουν, κοιμούνται ομαδικά και γενικότερα αναπαύονται. Τέλος πρόσεξε πως τα νεαρά σκυλιά είναι κατά μέσο όρο 1,6 ώρες πιο δραστήρια από τα ενήλικα σκυλιά.

Πόση δραστηριότητα χρειάζονται τα σκυλιά μας;

Τα σκυλιά πάνω απ’όλα χρειάζονται να έχουν τη δυνατότητα να ερευνούν το περιβάλλον τους χωρίς να ακούνε συνεχώς εντολές και διορθώσεις. Μία βόλτα με λουρί στη γειτονιά, παρότι αυτό είναι το συνηθέστερο, δεν είναι ωστόσο κάτι το φυσιολογικό για το σκυλί μας. Όπως επίσης δεν είναι φυσιολογικό ο σκύλος μας να ζει μόνιμα στον κήπο, ανεξαρτήτως του μεγέθους του κήπου μας.

Όλα τα σκυλιά δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες. Υπάρχουν σκύλοι που χρειάζονται πολλές δραστηριότητες και πνευματική απασχόληση και άλλοι που είναι ευτυχισμένοι αν έχουν αρκετές ελεύθερες βόλτες. Σχετικά με αυτό το θέμα, μεγάλο ρόλο παίζει η ράτσα του σκύλου. Για παράδειγμα ένα γαλλικό Μπουλντόγκ χρειάζεται λιγότερες δραστηριότητες απο ένα Ροτβάιλερ.

Συνεχόμενοι θόρυβοι, υπερβολική εκθέση σε διάφορα ερεθίσματα, πολλά ξένα σκυλιά στη γειτονιά είναι λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν τον σκύλο μας σε υπερκόπωση ή κατάθλιψη. Επίσης ένας άλλος παράγοντας πολυ σημαντικός είναι η διατροφή: κακής ποιότητας πρωτεϊνες και έλλειψη τρυπτοφάνης (αμινοξέα που παράγει τη σεροτονίνη) ή ακόμα ελλειψη ενέργειας λόγω μιας βέγκαν διατροφής είναι αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη.

Ποιά είναι τα σημάδια;

Στην αρχή της νόσου ο σκύλος παρουσιάζει διάφορα προειδοποιητικά σημάδια: μειωμένη δραστηριότητα, απότομες αλλαγές στη διάθεση (από εκνευρισμό σε υπερκινητικότητα και στη συνέχεια μελαγχολία). Οι αντοχές του πέφτουν γρήγορα και απότομα. Επισής μπορεί να παρατηρηθεί εμμονικό γλείψιμο και δάγκωμα συγκεκριμένων σημείων του σώματος. Το τελικό στάδιο παρουσιάζει κατάθλιψη, καχυποψία, κρίσεις πανικού και φοβίες. Εκτός από τα ψυχολογικά συμπτώματα όμως υπάρχουν και τα σωματικά: γαστρεντερίτιδα, πόνος στις αρθρώσεις, δερματικές παθήσεις, υπερευαισθησία στα φαγητά, προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα και ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε;

Είναι πολύ σημαντικό να βρούμε την αιτία που προκάλεσε το πρόβλημα. Τί ενοχλεί τον σκύλο μας; Τι μπορεί να τον αγχώνει; Και με ενσυναίσθηση και σεβασμό προς το πρόβλημά του να τον φροντίζουμε.

Υπεύθυνη κειμένου: Ρεγγίνα Μπίμπα, Διατροφολόγος και Σύμβουλος εναλλακτικών θεραπειών για σκύλους και γάτες

Εάν είστε κηδεμόνας σκύλου και θέλετε να μάθετε περισσότερα για το κατοικίδιό σας, για το είδος του, για το χαρακτήρα του και για τις ιδιαίτερες ανάγκες του ακολουθήστε μας εδώ.

Εάν χρειάζεστε ένα ειδικό διαιτολόγιο, πατήστε εδώ.