Γιάρδιες στο σκύλο

Ποιά σκυλιά κινδυνεύουν από την Γιαρδίαση;

Πώς μπορούμε να προφυλάξουμε τα σκυλιά μας από τα παράσιτα;

Οι Γιάρδιες, εξαιρετικά μεταδοτικοί μονοκύτταροι μικροοργανισμοί, μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας στα σκυλιά μας.

Τι γνωρίζουμε σήμερα για τις Γιάρδιες που προκαλούν την ασθένεια Γιαρδίαση;

Οι  Γιάρδιες που ανήκουν στην οικογένεια των μαστιγώντων φτάνουν περίπου το μέγεθος του 10 / 100mm.

Για να μετακινηθούν, χρησιμοποιούν τα 8 μαστίγια τους και προσκολλώνται στα εντερικά τοιχώματα  με έναν αυτοκόλλητο δίσκο που λέγεται κοιλιακή βεντούζα.

Με την κοιλιακή βεντούζα κολλάνε στις μικροσκοπικές μικρολάχτες που βρίσκονται στο λεπτό έντερο του οικοδεσπότη/ξενιστή.

Ο κύκλος της ζωής της Γιάρδιας έχει δύο στάδια:

Α)  Το στάδιο της κύστης: Στο στάδιο της κύστης μια  Γιάρδια μπορεί να επιβιώσει σε περιβάλλον έξω από ένα ζωντανό οργανισμό π.χ. σε μια λακκούβα.

Β)  Το στάδιο της τροφοζωικής:  Στο στάδιο της   τροφοζωικής η  Γιάρδια επιβιώνει και πολλαπλασιάζεται μέσα στο έντερο ενός ζωντανού οικοδεσπότη/ξενιστή.

Οι οικοδεσπότες/ξενιστές της  Γιάρδιας είναι κυρίως οργανισμοί με σπονδυλικές στήλες, όπως θηλαστικά αλλά και πουλιά.

Η ασθένεια που προκαλείται από μια μαζική εισβολή  Γιάρδιων είναι γνωστό ως Γιαρδίαση (Giardia Intestinalis, G. duodemalis, G. Lambia).

Ο σκύλος μας πως μπορεί να αποκτήσει  Γιάρδιες στο οργανισμό του;

Α)  Μέσα από μολυσμένο νερό και φαγητό.

Από μία μόνο οικιακή μύγα που άφησε τα κόπρανα της πάνω στο φαγητό ή μέσα από το νερό του μπολ μπορεί να εισχωρήσουν  Γιάρδιες στο σκύλο μας.

Β)  Μέσα από κόπρανα άλλων μολυσμένων ζώων.

Γ)  Από την μητέρα τους. Λόγω της στενής επαφής μεταξύ μιας μάνας και κουταβιών μπορεί να μεταδοθούν οι  Γιάρδιες της μάνας στα νεογέννητα (επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι το 70% των κουταβιών είναι φορείς των παρασίτων).

Ποιά σκυλιά είναι ευαίσθητα να αρρωστήσουν από τις Γιάρδιες;

Παρ ‘όλο που το ανοσοποιητικό σύστημα ενός υγιούς σκύλου μπορεί να αντιμετωπίσει τα παράσιτα μόνο του και επομένως δεν αρρωσταίνει, σε κάποια σκυλιά οι Γιάρδιες μπορεί να δημιουργούν σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ποιές είναι οι αιτίες που μπορούν να προκαλούν τη Γιαρδίαση;

Α)  Άγχος: κουτάβια και ενήλικα σκυλιά που αντιμετωπίζουν στρεσογόνες καταστάσεις, όπως π.χ. η αλλαγή περιβάλλοντος, η απώλεια του κηδεμόνα τους, η αλλαγή προγράμματος, τα καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτα στην εμφάνιση

της ασθένειας.

Β)  Ασθένειες και επεμβάσεις: σε μια ασθένεια ή μια επέμβαση το ανοσοποιητικό σύστημα υπερλειτουργεί, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να αντιμετωπίζει τα παράσιτα αποτελεσματικά.

Γ)  Φαρμακευτικές ουσίες : μακρόχρονες θεραπείες με φαρμακευτικές ουσίες επηρεάζουν το γαστρεντερικό σύστημα αρνητικά.

Δ)  Ηλικία: κουτάβια και ηλικιωμένα σκυλιά με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα ,παθαίνουν πιο συχνά Γιαρδίαση από ενήλικα σκυλιά με γερό οργανισμό.

Ποιά είναι τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο σκύλος όταν πάσχει από Γιαρδίαση;

Το κύριο και πιό έντονο σύμπτωμα ενός σκύλου που πάσχει από  Γιαρδίαση είναι οι έντονες διάρροιες οι οποίες μπορεί να:

-περιέχουν βλέννα

-έχουν κίτρινο ή κιτρινοπράσινο χρώμα

-μυρίζουν έντονα

-περιέχουν αίμα

Σε πολλές περιπτώσεις ο σκύλος εμφανίζει περιόδους με φυσιολογικά κόπρανα εναλλάξ με περιόδους διάρροιας.

Άλλα συμπτώματα που φανερώνουν ότι ο σκύλος μπορεί να πάσχει από την ασθένεια είναι:

-απώλεια όρεξης

-απώλεια βάρους

-ελαφρύς πυρετός

Σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις ο σκύλος παρουσιάζει επιπλέον μια γενική αποδυνάμωση.

Τι πρέπει να κάνουμε, όταν υποπτευθούμε ότι ο σκύλος μας υποφέρει από  Γιαρδίαση;

Όταν παρατηρούμε στο σκύλο μας τα παραπάνω συμπτώματα, είναι σημαντικό να προβούμε αμέσως στις ακόλουθες ενέργειες:

Α)  Μαζεύουμε δείγματα κοπράνων του σκύλου μας

Για να μπορεί να γίνει μια σωστή διάγνωση ότι ο σκύλος μας έχει πάθει Γιαρδίαση, πρέπει να μαζέψουμε τουλάχιστον για 3 μέρες δείγματα από τα κόπρανα τα οποία αποθηκεύουμε σε διαφορετικά δοχεία και να τα μεταφέρουμε σε κτηνίατρο για εξετάσεις . Σε αυτή τη διεργασία είναι σημαντικό να φοράμε γάντια και να απολυμαίνουμε μετά τα παπούτσια μας, ώστε να μη κολλήσουμε εμείς οι ίδιοι Γιάρδιες ή να μεταφέρουμε το παράσιτο σε άλλους σκύλους ή μέλη της οικογένειας μας.

Β)  Τηρούμε αυστηρά μέτρα υγιεινής.

Όταν ο σκύλος μας έχει διαγνωσθεί με Γιαρδίαση πρέπει:

-να ξεπλένουμε το πιάτο του νερού και του φαγητού του συχνά με καυτό νερό.

-να πλένουμε συχνά τις κουβέρτες, το κρεβάτι και τα χαλιά του σκύλου σε 60 βαθμούς.

-να καθαρίζουμε τα πατώματα του σπιτιού κάθε μέρα  με ειδικό απολυμαντικό υγρό.

Γ)  Ειδική διατροφή.

Μετά την διάγνωση Γιαρδίασης πρέπει να αλλάζουμε την διατροφή του σκύλου μας παρακολουθώντας ένα ειδικό διατροφολογικό πρόγραμμα.

Η βάση της διατροφικής θεραπείας είναι η σούπα Μόρο που δίνουμε πριν από κάθε γεύμα. Τα κύρια γεύματα πρέπει να είναι ελαφριά και να περιέχουν ουσίες που δεν επιβαρύνουν το γαστρεντερικό σύστημα.

Δ)  Φαρμακευτική αγωγή.

Αν ο σκύλος μας υποφέρει από έντονα συμπτώματα ,ο κτηνίατρος θα μας γράψει μια φαρμακευτική αγωγή, την οποία πρέπει να ακολουθήσουμε, ώστε να πετύχουμε την ανάρρωση του σκύλου μας.

Τι πρέπει να κάνουμε μετά από την θεραπεία για την Γιαρδίαση;

Α)  Υποστήριξη γαστρεντερικού συστήματος

 Όταν ο σκύλος μας έχει υποβληθεί σε θεραπεία με αντιβιοτικές ουσίες, η υποστήριξη της χλωρίδας του εντέρου είναι απαραίτητη. Βοηθάμε το έντερο να συνέλθει από την Γιαρδίαση αλλά και από την θεραπεία με αντιβιοτικές ουσίες εντάσσοντας πρε- και προ-βιοτικές ουσίες στα  γεύματα του.

Επίσης μπορούμε να χορηγήσουμε στο σκύλο μας ειδικά συνβιοτικά συμπληρώματα διατροφής ,που κυκλοφορούν στην αγορά.

Ειδικά στα κουτάβια είναι σημαντικό να προσφέρουμε για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ουσίες όπως:

-μάραθο

-προβιοτικό γιαούρτι κεφίρ

-ψύλλιο

-βιολογικό ξυνολάχανο

-πατσά

-λάδι καρύδας και

-άλλες ουσίες που βοηθάνε την χλωρίδα του εντέρου.

Β)  Σταθερό πρόγραμμα

Ένα σταθερό ημερήσιο πρόγραμμα το οποίο θα περιλαμβάνει:

-σταθερές ώρες φαγητού

-σταθερές ώρες περιπάτου

-αρκετές ώρες χαλάρωσης και ύπνου σε ήρεμο περιβάλλον προσφέρει το σκύλο μας την αίσθηση ασφάλειας και μειώνει συγχρόνως το στρές που μπορεί να προκύψει από διάφορα γεγονότα της καθημερινότητας.

Γ)  Συντηρητικά μέτρα Καθαριότητας

Παρ όλο που δεν μπορούμε να αποφύγουμε εντελώς την μόλυνση του σκύλου μας με Γιάρδιες, μπορούμε να μειώσουμε τις πιθανότητες Γιαρδίασης κρατώντας κάποια μέτρα καθαριότητας όπως:

-εκπαιδεύουμε το σκύλο να μη καταναλώνει κόπρανα άλλων ζώων

-απαγορεύουμε το σκύλο μας να πίνει νερό από λακκούβεςκαι στάσιμες πηγές νερού.

-αποφεύγουμε χώρους που μαζεύεται μεγάλος αριθμός αδέσποτων σκυλιών.

-αλλάζουμε το νερό του σκύλου μας συχνά και ξεπλένουμε το πιάτο τους με καυτό νερό.

-πλένουμε τα παιχνίδια του και το κρεβάτι του συχνά με καυτό νερό.

-καθαρίζουμε τις πατούσες του μετά από τον περίπατο.

Πόσο συχνά πρέπει να κάνουμε τέστ για την Γιαρδίαση μετά την θεραπεία;

Παρόλο που οι εξετάσεις κοπράνων είναι σημαντικές για την διάγνωση της ασθένειας, δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνουμε την διεργασία μετά την θεραπεία. Οι πιθανότητες να θανατώσουμε όλες τις Γιάρδιες είναι ήδη πολύ μικρές και, όπως γνωρίζουμε σήμερα, ο οργανισμός ενός υγιούς σκύλου μπορεί να αντιμετωπίσει τα παράσιτα και μόνος του. Από την άλλη δεν υπάρχουν ακριβή τεστ, για να αποδειχθεί ότι ο σκύλος μας είναι απαλλαγμένος τελείως από Γιάρδιες.

Συμπερασματικά οι  Γιάρδιες είναι παράσιτα που ζούνε, τρέφονται και πολλαπλασιάζονται στο έντερο πολλών ζώων, χωρίς να προκαλούν προβλήματα υγείας. Η καλύτερη πρόληψη για την Γιαρδίαση είναι να υποστηρίξουμε τον οργανισμό του σκύλου μας μέσα από μια ποιοτική διατροφή για το είδος του, κατάλληλο καθημερινό πρόγραμμα και λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα καθαριότητας και πρόληψης.

Υπεύθυνη κειμένου: Ρεγγίνα Μπίμπα, Διατροφολόγος και Σύμβουλος εναλλακτικών θεραπειών για σκύλους και γάτες

Εάν χρειάζεστε συμβουλές σχετικά με τη διατροφή του σκύλου σας, πατήστε εδώ.