Τις πρώτες κοινωνικές του επαφές ένας σκύλος τις βιώνει, αρχικά, ως έμβρυο, μες τη μήτρα της μητέρας του και στη συνέχεια, μετά τη γέννα, με τα υπόλοιπα κουτάβια – αδέρφια του κατά τη διάρκεια του θηλασμού και των πρώτων παιχνιδιών. Εκείνες τις στιγμές διαμορφώνονται τα θεμέλια της κοινωνικοποίησης του και αναπτύσσονται οι πρώτες κοινωνικές του δεξιότητες. Εαν ένα κουτάβι απομακρυνθεί πρόωρα από τα αδέρφια και τη μητέρα του, αυτό θα προκαλέσει σοβαρά ελλείμματα στη μετέπειτα κοινωνική του ανάπτυξη.
Η αντίληψη που έχουμε για τον σκύλο παραμένει συνδεδεμένη με τον λύκο και την αγελαία συμπεριφορά του. Στην πραγματικότητα όμως τα σκυλιά ζούνε μόνα τους ή σε μικρές ομάδες δύο ή τριών σκυλιών και σπανίως μοιράζονται τη ζωή τους μέσα σε μία αγέλη.
Η ιστορία της εξέλιξης από τον λύκο στον κατοικίδιο σκύλο μάς οδηγεί στο συμπέρασμα οτι ο άνθρωπος υπήρξε η πιο σημαντική κοινωνική επαφή του σκύλου. Επιπλέον διάφορα πειράματα έχουν δείξει ότι τα σκυλιά αναζητούν πρώτα την επαφή με τον άνθρωπο κι ύστερα με τα ομοειδή τους. Παρ’όλ’αυτά, στην καθημερινότητα μας, είναι απαραίτητο ο σκύλος μας να συναναστρέφεται με άλλα σκυλιά, πόσο συχνά όμως; Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως είναι οι πρώτες του εμπειρίες, η ανατροφή του, ο χαρακτήρας του, η ράτσα του και η ηλικία του.
Οι άνθρωποι έχουμε αρκετές φορές κάποιες παράξενες ιδέες σχετικά με την κοινωνικοποίηση του σκύλου μας. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της βόλτας, πιστεύουμε ότι ο σκύλος μας θέλει να παίξει με οποιονδήποτε σκύλο συναντήσει. Αυτό είναι λάθος καθώς ξεχνάμε αφενός ότι ο σκύλος είναι επιλεκτικός κι αφετέρου ότι μεταξύ των σκύλων η κοινωνική επαφή γίνεται περνώντας μέσα από κάποια στάδια: πολύ πριν πλησιάσει το ένα με το άλλο, η πρώτη επαφή γίνεται μέσω της οσμής κι εν συνεχεία μέσω της όρασης και της ακοής.
Πολλές είναι οι φορές εκείνες που ένας σκύλος θα απέφευγε να έρθει σε επαφή με κάποιον άλλον, αν δεν υπήρχε ο άνθρωπος να τον πιέζει. Οι κοινωνικές επαφές μεταξύ σκύλων θα πρέπει να εξαρτώνται από την ελεύθερη επιλογή τους. Δηλαδή δεν πρέπει να αναγκάζουμε τον σκύλο μας να παίζει με κάποιον άλλο σκύλο. Όταν τα σκυλιά έχουν μεταξύ τους εμπιστοσύνη και ταιριάζουν, τότε η κοινωνική επαφή αναδεικνύεται σε κάτι πολύτιμο. Ένα άλλο σημείο στο οποίο θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί είναι ότι οι έντονες επαφές μεταξύ σκύλων απαιτούν και μεγαλύτερους χρόνους ανάπαυσης. Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο τα σκυλιά δεν χρειάζονται τέτοιες επαφές καθημερινά. Αντιθέτως, αν τέτοιες έντονες επαφές συμβαίνουν κάθε μέρα μπορεί να προκαλέσουν στον σκύλο ένα συνεχόμενο στρες.
Υπεύθυνη κειμένου: Ρεγγίνα Μπίμπα, Διατροφολόγος και Σύμβουλος εναλλακτικών θεραπειών για σκύλους και γάτες